Paul Tremblay ar Shyamalan, 'Knock at the Cabin,' 'Pallbearers Club'

Eisiau clywed stori frawychus?

Roedd yn 2015. Roedd Paul Tremblay, wiz mathemateg New England gyda chwpl o nofelau trosedd i'w enw, yn profi ei ddatblygiad mawr mewn ffuglen arswyd. Ei lyfr, “Pen yn Llawn o Ysbrydion,” sbin-cyfnod rhyngrwyd ar y genre meddiant demonic, cyrraedd ym mis Mehefin i adolygiadau gwych. Byddai’n mynd ymlaen i ennill Gwobr Bram Stoker Cymdeithas yr Arswydwyr am nofel orau’r flwyddyn. Stephen King, meistr arswyd, tweetio ei fod yn “dychryn y uffern byw allan ohonof, ac rwy'n eithaf anodd ei ddychryn.”

Roedd yn ymddangos bod addasiad Hollywood rownd y gornel. Yn wir, fis cyn cyhoeddi “A Head Full of Ghosts”, fe wnaeth y cwmni cynhyrchu Focus Features wedi ennill arwerthiant am yr hawliau ffilm. Roedd Tîm Robert Downey Jr. Downey ynghlwm fel cynhyrchydd. O ystyried rhagosodiad teledu realiti-trwm y nofel a'i drama deuluol llawn tyndra, roedd yn ymddangos fel ymgeisydd naturiol ar gyfer addasu. A dim-brainer.

Mae wedi bod mewn datblygiad uffern ers hynny.

“Dydw i ddim yn gwybod pwy fathodd y canlynol gyntaf, ond byddaf yn rhoi clod i'r awdur Chuck Wendig wrth imi ei glywed yn ei ddweud am y tro cyntaf: Wrth gyhoeddi, nid yw, na, na, na, hyd nes ei fod yn gadarnhaol. Yn Hollywood, ie, ie, ie, nes nad ydyw, ”meddai Tremblay wrth CNBC mewn cyfweliad a gynhaliwyd trwy e-bost.

Ond fe gymerodd Tremblay, 51, arswyd Tinseltown. Mae ef a'i wraig wedi bod yn magu dau o blant - un ohonynt bellach yn hŷn yn y coleg, a'r llall yn hŷn yn yr ysgol uwchradd. Parhaodd Tremblay i ddysgu mathemateg mewn ysgol uwchradd breifat fach y tu allan i Boston. (Bydd yn cymryd ei gyfnod sabothol cyntaf y flwyddyn sydd i ddod wrth iddo weithio ar nofel sydd i’w chyhoeddi ym mis Mai a chyflwyno addasiad ffilm o un o’i straeon byrion.)

Parhaodd hefyd i gyhoeddi straeon a llyfrau, gan adeiladu cynulleidfa fwy a maglu mwy o froliant pefriol gan King, un o ffefrynnau'r sioe ers tro.

Mae gweithiau Tremblay yn cynnwys “Survivor Song,” nofel am achos firaol marwol a ddigwyddodd i gael ei chyhoeddi yn haf 2020, yn union fel yr oedd y byd yn dod i’r afael â phandemig Covid-19. Mae ei nofel ddiweddaraf, y Hüsker Dü-infused “The Pallbearers Club,” am llanc afiach sy’n creu cyfeillgarwch â menyw ddieithr a allai fod yn rhyw fath o fampir neu beidio, ei gyhoeddi’r mis hwn.

Iawn, felly efallai nad yw’n stori mor frawychus, wedi’r cyfan—yn enwedig pan ystyriwch fod un o lyfrau Tremblay yn wir wedi’i ffilmio ar gyfer y sgrin fawr.

Cyfarwyddwr M. Night Shyamalan, y gwneuthurwr ffilmiau y tu ôl i ganeuon troellog ac annifyr fel “The Sixth Sense” a “Split,” newydd lapio ffilmio ar addasiad o nofel Tremblay, “The Cabin at the End of the World.” Mae'r gwaith yn canolbwyntio ar deulu sydd dan warchae gan ddieithriaid ag obsesiwn apocalypse. Mae disgwyl i’r ffilm, o’r enw “Knock at the Cabin,” gael ei rhyddhau gan Universal Pictures ym mis Chwefror.

Dyma'r tro Shyamalan-esque: Wedi'r holl aros, gwneud bargeinion ac ail-wneud bargen, bu'n rhaid i Tremblay dawelu meddwl am ddeunydd ffynhonnell y ffilm. Am fisoedd. Hyd yn oed ar ôl rhagosodiad y ffilm oedd a ddatgelwyd yn gynharach eleni, gan annog llawer o gefnogwyr arswyd i ddweud, "Gee, mae hynny'n swnio'n debyg iawn i 'Y Caban ar Ddiwedd y Byd."'

Eto i gyd, mae'n bosibl y bydd “Knock at the Cabin” - sy'n cynnwys actor sydd wedi troi'n seren WWE, Dave Bautista, cyn-filwr ffilm “Harry Potter” Rupert Grint a Jonathan Groff, llais Kristoff y ffilmiau “Frozen” - yn cynrychioli rhyw fath o Hollywood yn dechrau i Tremblay. Mae addasiad “Survivor Song” yn y gweithiau. Ac, oes, mae gobaith o’r newydd am ffilm “Head Full of Ghosts” yn y pen draw.

Mae Tremblay bellach yn glir i siarad am “A Knock at the Cabin,” a datgelodd i CNBC sut brofiad yw mynd o “optimistiaeth ofalus i gyffrous amser real” wrth i'w lyfr gael ei wneud yn ffilm. Mae'r cyfweliad canlynol wedi'i olygu o ran hyd ac eglurder.

Sut daethoch chi i wybod bod M. Night Shyamalan yn addasu “The Cabin at the End of the World” yn ffilm? Beth oedd yn rhedeg trwy dy ben?

Llofnodais opsiwn gyda FilmNation yn hwyr yn 2017. Yna aeth y tîm cynhyrchu ati i chwilio am gyfarwyddwr a thalent arall i'w hatodi. Tra bod cyfarwyddwr arall wedi'i gysylltu'n fyr, roeddwn wedi clywed bod Night wedi darllen y sgript ac roedd ganddi ddiddordeb mewn cynhyrchu o bosibl. Pan nad oedd yn gweithio allan gyda'r cyfarwyddwr cyntaf, roedd Night yn dal i fod â diddordeb mewn cynhyrchu, a ddaeth yn ei dro yn awyddus i ailysgrifennu'r sgript a chyfarwyddo hefyd.

Wrth gwrs, roedd yn wefreiddiol clywed bod ganddo ddiddordeb gan fy mod i wedi mwynhau nifer o'i ffilmiau. Ar y pryd, fodd bynnag, o ystyried fy mhrofiad blaenorol gyda'r hwyliau a'r anfanteision a'r gêm aros o ddatblygiad, roeddwn wedi clywed llawer o enwau cyffrous ynghlwm wrth fy nofelau blaenorol neu â diddordeb ynddynt ac yna byddai pethau'n anochel yn mynd ar chwâl.

Pan ddaeth yn amlwg nid yn unig bod Night yn ymddiddori ac yn gysylltiedig, bod y ffilm mewn gwirionedd yn mynd i mewn i raggynhyrchu ac yna cynhyrchu, symudais wedyn o optimistiaeth ofalus i gyffrous amser real.

Faint wnaethoch chi weithio'n uniongyrchol gyda Shyamalan? Sut beth yw ei broses?

Nid oes gennyf unrhyw lais cytundebol dros y sgript na'r ffilmio, ond ar y dechrau roedd FilmNation yn wych am fy nghadw yn y ddolen gyda drafft cynnar sgript sgript a gofyn fy mewnbwn. Yn ddiweddarach o lawer, pan gawsom ein cyflwyno dros y ffôn, bu Night a minnau'n trafod y llyfr ac atebais griw o'i gwestiynau am gymeriad a stori, ynghylch pam y gwnes i'r hyn a wnes i. Ni allaf siarad â'i broses ysgrifennu sgrin. Cefais gyfle i ymweld â'r set a'i wylio ef a'r criw yn gweithio am ddau ddiwrnod. Gwnaeth yr awyrgylch creadigol cadarnhaol a greodd argraff fawr arnaf.

Sut ymatebodd yr actorion i'r deunydd? Pa mor agos y daethant at eich gweledigaeth o'r cymeriadau?

Roedd yr actorion yn gwbl ymroddedig, ymgysylltiol ac yn gysylltiedig yn emosiynol â'r stori, ac yn ymgorffori ysbryd y cymeriadau o'r hyn y gallwn ei weld. Rhwng saethiadau, fe ofynnon nhw gwestiynau meddylgar i mi am y llyfr, ac roedden nhw y tu hwnt i hael eu hamser a’u sylw. Cael sgwrs gyda nhw oedd un o fy hoff rannau o’r ymweliad gosod.

Daw ffilmiau Shyamalan gyda'u dirgelwch eu hunain, y ffordd y mae ffilmiau Alfred Hitchcock neu, yn fwy diweddar, ffilmiau Jordan Peele wedi. Sut ydych chi'n cydbwyso anghenion marchnata'r ffilm â'ch anghenion eich hun fel awdur sy'n edrych i werthu rhai llyfrau?

Yn onest, treuliais dalp o fy ngwanwyn 2022 yn taflu sibrydion rhyngrwyd allan ac yn diffodd tanau Twitter gan gysylltu'r llyfr a'r ffilm. Cyrhaeddodd bwynt yn gynnar ym mis Mehefin pan ddaeth hynny'n amhosibl, fodd bynnag, gyda'r holl wybodaeth ar gael, gan gynnwys y dudalen IMDb. Rwyf wedi bod yn gwneud fy rhan i barchu dyheadau marchnata ffilmiau ac yn sicr ni fyddwn yn breuddwydio am ddifetha unrhyw beth. Fel y mwyafrif o addasiadau, bydd newidiadau a gwahaniaethau stori o gymharu â’r llyfr felly bydd fy narllenwyr yn dal i gael eu synnu gan y ffilm.

Nid oes angen mynd i mewn i anrheithwyr, ond sut deimlad oedd cael eich testun wedi'i addasu ar gyfer ffilm a fydd, i raddau helaeth, yn weledigaeth rhywun arall hefyd?

Rwyf bob amser wedi cael fy swyno gan ddylanwad ac ailadrodd chwedlau, yn enwedig o fewn y genre arswyd, genre a adeiladwyd ar straeon sy'n adeiladu ar y straeon a'r bwystfilod a ddaeth o'r blaen. Mae mwyafrif fy nofelau, gan gynnwys “A Head Full of Ghosts,” yn riff ar ffilmiau a nofelau eraill. Mae “Y Caban ar Ddiwedd y Byd” ei hun yn ymateb i is-genre y ffilm goresgyniad cartref. Mae'r rhan fwyaf ohonof wedi fy nghyffroi ac wedi fy nghyfareddu gan y posibilrwydd o weld fy stori yn cael ei hail-ddychmygu neu ei phlygu ar y sgrin. Ond byddwn i'n dweud celwydd taswn i'n dweud fy mod i'n egoless am yr holl brofiad. Mae'r nofel hon yn golygu llawer iawn i mi. Roeddwn i'n byw y tu mewn i'r llyfr am y flwyddyn a hanner y gwnes i ei ysgrifennu. Bydd unrhyw newid stori a chymeriad yn rhywbeth y bydd yn rhaid i mi ddelio ag ef. Problem dda i'w chael, wrth gwrs.

Sut brofiad oedd aros i rywbeth ddod o “A Head Full of Ghosts?”

Mae wedi bod yn aros yn hir yn sicr. Mae'r llyfr wedi bod o dan yr opsiwn ers 2015. Rydym wedi cael llawer o alwadau agos, cyfarwyddwyr ac actorion gwahanol ynghlwm, criw cyfan o ddrafftiau sgript sgrin, ac fel llawer o brosiectau, rhwystrodd y pandemig ei fomentwm tuag at gynhyrchu. Yn ffodus, nid yw’r cynhyrchwyr, Allegiance Theatre a Team Downey, wedi rhoi’r ffidil yn y to ac yn parhau i fod yn ymroddedig i’r llyfr yn ogystal â chyfathrebu, gan fod yn broffesiynol ac yn onest gyda mi, rhywbeth yr wyf yn ei werthfawrogi’n fawr. Mae gennym ni gyfarwyddwr a sgript newydd, ac mae'n teimlo ein bod ni unwaith eto'n dod yn agos at wneud rhywbeth cŵl iawn.

Sut fyddech chi'n disgrifio sut beth yw gweithio gyda stiwdios mawr a gwneuthurwyr ffilm yn erbyn gweithio gyda'r diwydiant cyhoeddi?

Dim sylw? Ha! Rwy'n twyllo'n rhannol. Wn i ddim pwy fathodd y canlynol gyntaf, ond byddaf yn rhoi clod i'r awdur Chuck Wendig fel y clywais ef gyntaf yn ei ddweud: Wrth gyhoeddi, nid yw, na, na, na, nes ei fod yn gadarnhaol. Yn Hollywood, mae'n ie, ie, ie, nes ei fod yn na.

Nid yw cynhyrchu straeon a chelf yn wyddoniaeth, yn amlwg, ac mae gan y ddau ddiwydiant ddigon o beryglon, digon o bobl dalentog a digon o bobl nad ydynt, gadewch i ni ddweud, ynddo am yr un rhesymau ag yr wyf ynddo. Rwy'n ceisio llywio'r ffordd orau y gallaf, gan eiriol dros y straeon sy'n teimlo'n ddigon pwysig i dreulio blwyddyn a mwy o fy mywyd ysgrifennu arnynt. Dydw i ddim wedi mynd yn llawn Barton Fink. Eto.

Netflix wedi rhoi llwyfan mawr i waith sawl awdur arswyd. Cymerwch “The Ritual,” gan Adam Nevill, er enghraifft. Sut mae'r gymuned awduron arswyd yn ymateb i rybuddion diweddar am doriadau mewn cwmnïau ffrydio fel Netflix?

Nid wyf wedi bod yn ymwybodol o arswyd yn ysgrifennu ymateb cymunedol-benodol i'r newidiadau ariannol. Rwyf wedi clywed mwy gan ffrindiau sy'n gweithio yn Hollywood ac yn poeni y bydd stiwdios a chyllidwyr yn cymryd hyd yn oed llai o siawns ar straeon nad ydyn nhw'n wych archarwyr pebyll, yn cymryd llai o siawns ar straeon arswyd sydd mewn gwirionedd, wyddoch chi, yn arswydo. Rwyf wedi cael cynhyrchwyr lluosog yn dweud wrthyf eu bod yn chwilio am arswyd nad yw'n ddifrifol ac sydd â diweddglo hapus, sy'n golygu nad ydyn nhw wir yn chwilio am arswyd. Mae “Stranger Things” yn hwyl a phopeth, ond allwn ni ddim gwneud pob “arswyd” i mewn i hynny. Mae cymaint ohonom ni’n ffans arswyd (y rhan fwyaf o’r rhai dwi’n nabod) hefyd yn ffeindio gobaith a chysur yn yr arswyd sy’n arswydus ac yn heriol.

Faint mae ffilmiau'n dylanwadu ar eich gwaith yn erbyn, dyweder, cerddoriaeth neu lyfrau eraill?

Ffilm oedd fy amlygiad cyntaf i stori. Treuliais fy tween a fy arddegau yn gwylio ac yn ail-wylio ffilmiau ar gebl a VHS. Cafodd tair o'm nofelau diweddar eu hysbrydoli a'u llywio'n uniongyrchol gan ffilmiau yn ogystal â nofelau. Ond edrychaf at yr holl foddau artistig y soniasoch amdanynt am ysbrydoliaeth. Mae cymaint o fy straeon yn cael eu hysbrydoli a'u llywio gan ganeuon/geiriau, ac mae fy stori ddiweddaraf, “The Pallbearers Club,” yn rhannol yn llythyr caru at gerddoriaeth indie pync yr 80au a'r 90au.

A fyddwn ni byth yn gweld clod “Screenplay gan Paul Tremblay”?

Rwy'n gobeithio y gwnawn ni, gyda'r cafeat nad wyf yn disgwyl bod yn wych neu hyd yn oed yn dda am ysgrifennu sgriptiau sgriptiau reit oddi ar y bat, nac erioed, sef ei fod yn fformat hollol wahanol i nofelau a straeon byrion.

Rwyf wedi ysgrifennu sgript ar gyfer fy stori fer “Nineteen Snapshots of Dennisport.” Mae'n iawn. Angen rhywfaint o waith. Soniais yn gynharach am fy nhaith grŵp addasu stori fer, a phe bai “The Pallbearers Club” yn cael ei ddewis, hoffwn fod yn rhan o'r addasiad yn weithredol. P'un a yw cyfleoedd ysgrifennu sgrin yn codi ai peidio, mae profiad Hollywood i gyd yn mynd i mewn i'r nofel nesaf, serch hynny. Rwyf eisoes wedi ysgrifennu tua 60 tudalen. Ystyr geiriau: Muhahahahaha!

Datgelu: Mae CNBC, Nodweddion Ffocws a Lluniau Cyffredinol i gyd yn rhan o Comcast's NBCUUniversal.