Dyfalbarhad yn Dod â 'Puny Sorrows' O Nofel I Ffilm

Mae Michael McGowan yn sgriptiwr, cyfarwyddwr a chynhyrchydd sy'n adnabyddus am fynd i'r afael â deunydd cymhleth ar gyfer y sgrin a gwneud iddo edrych yn ddiymdrech. Yn ei ffilm ddiweddaraf, mae'r gwneuthurwr ffilmiau o Ganada yn addasu'r nofel boblogaidd ryngwladol Fy holl Drieni Puny gan Miriam Toews.

Mae'r ffilm, fel y nofel, yn annisgwyl yn trwytho hiwmor coeglyd i mewn i stori ddrylliog dwy chwaer: y naill yn bianydd dawnus (a chwaraeir gan Sarah Gadon) yn benderfynol o ddod â'i bywyd i ben, a'r llall yn awdur sy'n ei chael hi'n anodd (Alison Pill) yn ceisio deall. penderfyniad ei brawd neu chwaer annwyl ac, yn y broses, yn gwneud darganfyddiadau dwys amdani hi ei hun. Mae'r ffilm hefyd yn serennu Mare Winningham a Donal Logue fel rhieni llym Mennonite y merched.

Ffilm flaenorol McGowan, 2012's Fy un i o hyd, seren oedd James Cromwell, ac yr oedd yn a New York Times
NYT
dewis beirniad. Derbyniodd glod yn fyd-eang gan gynnwys chwe enwebiad Gwobr Sgrîn Canada, gan gynnwys y Llun Gorau.

Gyda Sgôr: Sioe Gerdd Hoci, Gwasanaethodd McGowan nid yn unig fel cynhyrchydd, awdur a chyfarwyddwr, ond hefyd fel telynegol ffilm 2010. Hon oedd ffilm noson agoriadol Gŵyl Ffilm Ryngwladol Toronto (TIFF) a chipiodd y brif wobr yng Ngŵyl Gerddoriaeth a Ffilmiau Rhyngwladol Chicago. Mae ei nodweddion arobryn eraill yn cynnwys 2008's Wythnos un a'r nodwedd dyrchafol ar ddod i oed sydd wedi'i chanmol gan y beirniaid Ralph Sant, a berfformiwyd am y tro cyntaf yn 2004.

Wedi’i gyrraedd dros y ffôn mewn lleoliad tua “awr a hanner i’r gogledd o Toronto,” mae McGowan yn datgelu ei fod yn gweithio’n galed i ddatblygu ei brosiect nesaf, y mae’n well ganddo ei gadw’n gyfrinach am y tro, rhag iddo jinx. Fodd bynnag, roedd yn awyddus i siarad Fy holl Drieni Puny, a ymddangosodd am y tro cyntaf yn TIFF y llynedd ac sy'n cymryd ei theitl o linell o gerdd gan Samuel Taylor Coleridge.

Lluniau Momentwm' Fy holl Drieni Puny ar gael Ar Alw ac ar Ddigidol ar Fai 3, sy'n cyd-daro â Mis Cenedlaethol Ymwybyddiaeth Iechyd Meddwl.

Angela Dawson: Beth wnaeth eich denu at y nofel boblogaidd hon a pham yr oeddech am ei gwneud yn ffilm?

Michael McGowan: Dwi'n ffan o Miriam (yr awdur) a byddwn i'n darllen rhai o'i stwff eraill. Darllenais hwn ac roeddwn i wrth fy modd. Dywedodd fy ngwraig, a oedd hefyd wedi ei darllen, wrthyf ei bod yn meddwl y byddai'n gwneud ffilm wych. Yn sicr mae ganddi dair rôl anhygoel, y gellir eu castio. Rydych chi'n aml yn clywed ei bod hi'n anoddach i actoresau, ar ôl iddynt gyrraedd oedran penodol, gael rhannau da. Felly, roeddwn i'n meddwl y byddai hyn yn caniatáu inni fwrw uwchlaw ein pwysau wrth gastio oherwydd y rolau a oedd yn y llyfr hwn.

Nid oeddwn erioed wedi gweld hunanladdiad—yr awydd am hunanladdiad—yn cael ei ysgrifennu amdano fel hyn, ac roedd y ffaith ei fod o brofiad bywyd Miriam yn ei wneud yn rhywbeth trifecta o fod eisiau symud ymlaen a cheisio ei addasu.

Dawson: Oeddech chi’n ofid am addasu llyfr mor annwyl oherwydd, yn amlwg, mae’n rhaid gadael rhai rhannau allan a phethau eraill yn gorfod newid i wneud y stori’n fwy sinematig?

Mcgowan: Ddim mewn gwirionedd. Unwaith y byddwch chi'n dechrau dilyn y llwybr hwnnw, mae'n rhaid i chi adael (y pryderon hynny) ar ôl. Roeddwn i’n meddwl y byddai’r addasiad yn weddol hawdd ond doedd hynny ddim yn wir am resymau amrywiol. Fe wnes i fynd yn sownd wrth ei addasu. Roeddwn bron yn barod i roi'r gorau iddi oherwydd ni allwn ei gracio. Syfrdanodd hynny fi yn fawr.

Yn y broses o ffeindio fy ffordd drwyddo, fe wnes i siarad â Miriam amdani drwy'r amser—roedd hi wedi darllen y sgript ac wedi siarad gyda'r holl actorion a'r penaethiaid adran (ar y cynhyrchiad). Roeddwn yn nerfus iawn a fyddai Miriam yn ei hoffi, ac roedd hi wrth ei bodd â'r ffilm. Ni allai hi fod wedi bod yn fwy hael yn ei chanmoliaeth a'i brwdfrydedd dros yr hyn a wnaethom. Dyna mewn gwirionedd oedd y ganmoliaeth uchaf y gallem fod wedi ei chael am yr addasiad.

Dawson: Wnaeth hi ymweld â'r set?

Mcgowan: Byddai hi wedi dod i set ond mae ei mam, Elvira, yn hŷn ac fe wnaethon ni saethu hwn yn ystod Covid. Dangosais y ffilm (anorffenedig) i Alison (Pill) a Sarah (Gadon) a chael adborth gwych ganddyn nhw ond doeddwn i ddim eisiau i Miriam ei weld nes ei fod yn gyflawn. Ar y dechrau, roeddwn wedi gofyn iddi a oedd hi eisiau ysgrifennu'r addasiad gyda mi, a doedd hi ddim. Roedd hi'n brysur gyda phethau eraill ac yn ddigon hael i ymddiried digon ynof i'w wneud (ar ben fy hun). Roeddwn i eisiau iddi ei weld yn y ffurf yr oeddwn yn hapusaf ag ef. Felly, daeth i’r agoriad yn TIFF gyda’i mam, ei merch a’i phartner.

Dawson: Tra oeddech chi'n ysgrifennu'r addasiad, a wnaethoch chi ddelweddu'r actorion ar gyfer y rolau hyn?

Mcgowan: Dwi byth yn ysgrifennu ar gyfer actor penodol. Yn gyntaf oll, fe gymerodd chwe blynedd o’r amser y dewisais i (y llyfr) i’r amser y cyrhaeddon ni’r camera, felly doedden ni ddim yn gwybod pwy oedd yn mynd i fod ar gael, beth fyddai’r gyllideb—y ffactorau arferol. Nid oeddwn (yn flaenorol) wedi gweithio gyda rhywun yr oeddwn yn meddwl y gallai chwarae'r rhan honno. Yn y castio, fe allai’r actorion oedd yn chwarae’r ddwy chwaer fod wedi bod 10 mlynedd yn hŷn ond fe gyrhaeddon ni Alison a Sarah yn y diwedd. Cawsom gyfarwyddwr castio gwych allan o LA, Heidi Levitt, sydd mewn gwirionedd yn Ganada.

Aethon ni trwy griw o restrau ac roedd bob amser yn mynd i ddibynnu ar bwy oedd ein Yoli ni, ac roedd hynny'n mynd i effeithio ar bwy oedd Elf, a'r fam. Felly, unwaith i Alison arwyddo, roedd Sarah yn ddewis naturiol. Roeddwn wedi siarad â Sarah am y sgript ychydig flynyddoedd ynghynt, ac roedd ganddi nodiadau gwych ar y sgript. Roeddwn i'n gobeithio y byddai hi ar gael ac roedd hi. Yna, pan oedden ni'n ystyried y mom, roedd gennym ni luniau (o actoresau) i fyny ar fwrdd, ac roedd hi'n amlwg mai Mare oedd y dewis amlwg.

Hefyd, roedd Alison a Mare wedi cydweithio (yn flaenorol) ac roedd Sarah ac Alison wedi cydweithio. Roedd y ffaith eu bod i gyd yn adnabod ei gilydd yn help gyda'r cemeg ar y sgrin.

Dawson: Er gwaethaf y pwnc difrifol o hunanladdiad, mae gan y ffilm lawer o linellau doniol ac mae'r sgyrsiau rhwng y cymeriadau i'w gweld yn real iawn.

Mcgowan: Dyna oedd cryfder y llyfr. Mae synwyrusrwydd Miriam o dandorri (tyndra dramatig) gyda hiwmor yn cyd-fynd â fy rhai fy hun. Dyna un o'r pethau sy'n apelio ataf mewn gwirionedd: nid dim ond y slog dwyawr, difrifol hwn oedd hi. Mae gobaith yn y ffilm, er mawr syndod. Mae yna olau sydd wedi'i gyfosod â'r tywyllwch. Roedd hynny, i mi, yn ddiddorol iawn i'w archwilio a'i gofio yn yr addasiad.

Dawson: Fel y cyfarwyddwr, beth oedd yr heriau o ddilyn yr holl brotocolau a chadw pawb ar y cast a’r criw yn iach wrth ffilmio yn ystod y pandemig?

Mcgowan: Roedden ni’n fath o ynysig yn y gymuned hon i fyny’r gogledd. Fe helpodd hynny. Roedd y protocolau yn iawn, a dweud y gwir. Fe wnaethon ni ddarganfod ffordd i'w wneud mor ddiogel ag y gallem heb dorri ar ein hamser saethu mewn gwirionedd. Cleddyf mawr Damocles yn hongian drosom oedd pe byddem wedi cael tri achos cadarnhaol, byddai'r cynhyrchiad cyfan wedi cau, ac nid oedd unrhyw sicrwydd na fyddai'n digwydd.

Fe wnaethon ni saethu gydag un camera am 20 diwrnod. Roeddem yn gallu symud yn gyflym oherwydd ei fod yn lleoliad gwych. Yn y diwedd cawsom dri phrawf positif a drodd allan yn bethau positif ffug, felly fe wnaethon nhw droi allan i fod yn negyddol, gan gynnwys fy hun ac aelod arall o'r criw. Roeddwn i'n bod yn hynod ofalus. Roeddem yn eithaf sicr, ar ôl y prawf cyntaf, nad oedd gennym ni mewn gwirionedd ond nid oes unrhyw sicrwydd, felly bu'n rhaid i ni gau i lawr am ddiwrnod.

Fe wnaethon ni ddal i feddwl, “a ydyn ni'n demtasiwn tynged saethu'r ffilm hon yn ystod y ffilm hon yn ystod Covid?” Yn syml, roeddem yn teimlo'n ffodus i fod yn gweithio tra bod cymaint o bobl wedi colli eu swyddi. Roedd yn wir yn fendith i fod yn gweithio. Roeddwn i wir yn teimlo bod pobl yn ei gymryd o ddifrif. Roedd pobl yn gwybod bod ein lwfans gwallau ar Covid yn denau iawn, a diolch byth, ni chawsom unrhyw brofion cadarnhaol go iawn.

Dawson: Ar ôl ymateb cadarnhaol y beirniaid a’r gynulleidfa yn TIFF, ai dyna’r eiliad y gallech ymlacio o’r diwedd?

Mcgowan: Eisteddais yn y gynulleidfa a'i wylio, sydd bob amser yn arteithiol yn aros am ymateb y gynulleidfa. Ond nawr rydyn ni'n gwybod bod y ffilm hon yn gweithio. Rwyf wedi cael rhai o'r adolygiadau gorau a gefais yn fy ngyrfa ag ef. Mae'n cyffwrdd â phobl mewn ffordd emosiynol, ddwfn iawn. Rwy'n gyffrous i fwy o bobl ei weld pan gaiff ei ryddhau ym mis Mai.

Dawson: Beth ydych chi'n gweithio arno nesaf? Ydych chi'n bwriadu addasu'ch llyfrau ar gyfer y sgrin?

Mcgowan: Y pethau rwy'n gweithio arnynt nawr na allaf siarad amdanynt oherwydd ei fod yn y cyfnod datblygu. Mae gen i griw o bethau a fydd, gobeithio, yn mynd yn weddol fuan.