Mae'r Gymuned Gwin Eidalaidd yn Ymateb i Argyfwng Ffoaduriaid Wcrain: Asesiad wedi'i Ddiweddaru

Rwsia. Wcráin. Ffoaduriaid. Eidal.

Mae pob un o'r pedwar gair hyn yn dwyn i gof emosiwn amrywiol neu, yn fwy diweddar, angst neu anobaith. Gall y berthynas yn eu plith—a’r hyn sydd ganddi i’w wneud â gwin—fod yn heriol i’w hamgyffred. Mae hynny'n rhannol oherwydd, er bod pob gair yn atseinio'n uchel ar y llwyfan byd-eang, nid oes yr un ohonynt yn fonolithig neu'n statig, ac nid oes modd diffinio na chategoreiddio'r un ohonynt yn hawdd.

Eto i gyd, mae'n ymdrech werth ei dilyn. Trwy siarad ag aelodau o'r gymuned win Eidalaidd yn ystod y pythefnos diwethaf, rwyf wedi ceisio dirnad rhai patrymau adnabyddadwy i'r edafedd sy'n plethu'r pedwar gair hynny ac yn eu llunio gyda'i gilydd. Mae'r edafedd hynny'n awyru, mewn ffordd, bedwar lluniad a allai fel arall wyro'n fawr, yn drwm ac yn fonolithig.

Dyma'r pedwar cwestiwn a ofynnais i wahanol aelodau o'r gymuned win Eidalaidd sydd naill ai'n lletya ffoaduriaid neu sydd â gwelededd gweithredol ac ymgysylltu â'r sefyllfa:

• Sut wnaethoch chi ddod yn rhan o groesawu ffoaduriaid o Wcráin?
• Pam wnaethoch chi benderfynu cynnal?
• Sut fyddech chi'n disgrifio realiti bywyd bob dydd yn yr Eidal i deuluoedd ffoaduriaid o Wcrain?
• Ac a oes gennych chi unrhyw synnwyr o'u presenoldeb yn yr Eidal yn y dyfodol?

Mae'r post hwn a'i ddarn cydymaith yn ceisio dadbacio'r ymatebion.

Gadewch imi ddechrau gyda sylwadau gan bob cyfwelai a’m trawodd fel rhai a oedd yn arwydd o her, a naws cynnil, y sefyllfa:

“Y dyddiau diwethaf hyn maen nhw’n cael trafferth dweud ychydig eiriau yn Eidaleg, a dw i’n ceisio ateb yn Wcreineg. (Diolch, technoleg!) Ond dwi wedi gweld mai’r peth maen nhw’n ei garu fwyaf yw cymharu ein traddodiadau ni, fel bwyd. Fe roeson nhw ychydig o dafelli o gacen arferol o’u gwlad i mi, roedd yn flasus, ac fe wnes i ail-wneud gyda rhywfaint o brioche padell roeddwn i newydd ei wneud.” Elisabetta Tosi, newyddiadurwr gwin ac ymgynghorydd cyfryngau (Valpolicella, Veneto)

“Yn y sgyrsiau gyda'n ffrindiau rydym wedi sylwi, ar wahân i roddion a llety, fod pobl yn hapus os oes ganddyn nhw swydd 'yn unig' ac yn gallu ennill rhywfaint o arian. Felly daeth y syniad i'r amlwg ein bod am logi artist o'r Wcrain ar gyfer Casgliad Brancaia eleni. Wrth gwrs, helpodd Good Wine ni gyda’r ymchwil.” Barbara Widmer, Prif Swyddog Gweithredol Brancaia (Tuscany) Nodyn: Mae Good Wine yn fewnforiwr gwinoedd Eidalaidd i'r Wcráin ac mae wedi bod yn gweithio'n ddiwyd i leoli gweithwyr a'u teuluoedd mewn llety diogel y tu allan i'r wlad. Mwy am eu stori yn y darn cydymaith i'r un hwn.

“Er ein bod ni’n dod o ddiwylliannau gwahanol nid oes gennym ni unrhyw anawsterau o ran uniaethu â’n gilydd, nac yn ein plith ni oedolion na’n plant ymhlith ei gilydd. Rydyn ni'n siarad â'n gilydd yn Saesneg neu'n defnyddio cyfieithwyr ar-lein. Serch hynny, mae’r merched yn aml yn deall ei gilydd heb orfod siarad… pŵer plant! Rydyn ni'n dysgu Wcreineg ac maen nhw'n dysgu Eidaleg. Gyda’n gilydd rydyn ni’n cael llawer o hwyl, mae’r hiwmor yr un peth ac mae’r awydd yn gyffredin i chwerthin ac ysgafnhau sefyllfa sydd ynddi’i hun yn ddramatig.” Federica Zeni, Cantina Zeni (Bardolino, Veneto)

O eiliadau mwy pleserus bywyd dydd i ddydd, megis traddodiadau bwyd a phlant yn chwarae neu'n chwerthin, i faterion mwy pryderus fel diogelwch, cyflogaeth ac addysg, i gyd yn amlwg ac ar flaen y meddwl.

Yn y darn atodol i'r post hwn, byddwn yn archwilio ymatebion y tri chyfwelai hyn i'r cwestiynau uchod, o sut y daethant i gymryd rhan i'r realiti presennol i'r hyn y maent yn ei ragweld yn y dyfodol. Darllenwch ymlaen os gwelwch yn dda.